dinsdag 19 april 2011

Techniek:

Vanuit de blog van Natalie, onderdeel techniek in huis: ben ik voor mezelf ook gaan nadenken hoe ik met techniek bezig ben en dit met kinderen.
Het was voor mezelf ook een vaststelling dat ik weinig omga met techniek wat betreft kinderen, maar voor mezelf hier in huis wel wat kan.
Dus een werkpunt:
Hoe kan ik techniek aanbrengen met kinderen?

Ik zocht een moment uit dat de kinderen uit de familie hier waren. Het werd eenvoudig: ‘een spel kaarten en bierkaartjes’. Siemon en Yarno verveelden zich. Ik vertelde: toen ik klein was, had ik bijna geen speelgoed. Ik speelde vooral buiten en gebruikte mijn fantasie: een watervat werd mijn paard, het uiteinde van een vislijn = mijn microfoon,... We gingen zelden eens weg, en als we weg gingen, vonden we het altijd leuk om vliegers te maken, of kaartenhuisjes.

Aha, zei Yarno: heb jij dan kaarten of bierkaartjes. Ik vroeg hem wat hij ermee wilde doen: ja een kaartenhuisje maken. Ik dacht bij mezelf: waarom niet! Op mijn verzamelkamer zal ik dat wel ergens vinden. Ik bood de jongens dus bierkaarten en een kaartenspel aan.

Actieplan:
Samen met de 2 jongens kaartenhuisjes bouwen: materiaal: kaartenspel en bierkaarten.
Kijken naar hoe de jongens omgaan met techniek, handelingen, geduld, emoties.
Gradatie zoeken op wat we kunnen.
Variaties: bouwen met andere materialen
Werken met een plan?

De jongens zijn alvast geboeid bezig om enkele kaarten al recht zien te houden. Ze vertrekken van twee kaarten tegen elkaar zetten. Zo bouwen ze hun kaartenbouw op...
Na vele frustraties en omvallen kwamen ze tot een eenvoudige constructie. Ze beseften dat ze hun handen/vingers heel strak moesten houden om de kaarten tegen elkaar te zetten. Uiteindelijk hadden ze een eerste verdiep, een tweede verdiep... Ze bouwen naargelang hun eigen fantasie en op hun eigen tempo. Hier en daar lopen ze vast en dan probeer ik bij te springen. Ze leren ook voorzichtig zijn met het plaatsen van de kaarten want o wee als je plotseling tegen een kaart duwt, dan valt het om, met vaak teleurstelling en gejammer.

Siemon is net 7 geworden, Yarno 8, maar qua niveau liggen ze heel kort bij elkaar. Het materiaal zoals blokken bekijken ze praktisch niet meer. Toch wil ik hun proberen te stimuleren om wat technisch , motorisch te laten handelen. Hun vervelen klonk me niet lekker in de oren. Zoveel materiaal, maar materiaal waarop ze uitgekeken zijn. Ik gaf hun wat tips met hun bouwblokken, jullie kunnen elkaar nabouwen, of eens kijken op internet, ... Maar nu gingen ze spontaan verder met de bouw van hun kaartenhuisjes.

Huisjes laten bouwen met kaarten, bierkaarten, ... zou ik zelfs in de 3de kleuterklas aanbieden. Het is ander materiaal, maar materiaal waarmee ze ook weer leren. Leren rustig te zijn, geconcentreerd te zijn, eigen huisjes en muren bouwen, bouwen volgens een plan, omgaan met wauw en pech, zoveel mogelijkheden.

Mijn leerresultaat:
- Je kan met meer bouwen dan enkel met blokken: kosteloze materialen, kaartenspel, ...
- Elke bouwtechniek is anders, het vergt concentratie en geduld.
- Bouwen kan je aanpassen aan het niveau van het kind (variatie/gradatie)
- Soms is stimulering nodig. Een persoon die een tip geeft, internet: opzoeken van een plan, een boek,...
- Je bouw een lat hoger willen leggen, concreet evalueren en aanpassen.
- Soms ervaren dat als je huisje ineenstort, en weer opnieuw beginnen: dit is niet altijd gemakkelijk voor een kind (reactie: zeeeeeggg, ik doe niet meer, stomme kaarten)
- Techniek gaat echt wel om volhouden, aanpassen, opnieuw beginnen, niet opgeven, grommen, blij zijn....


Leerplandoelen:
6.11 Kinderen kunnen zeggen aan welke eisen een bestaande constructie en een constructie die ze zelf willen maken moet voldoen, dit houdt in dat ze o.a. kunnen zeggen dat een eerste verdiep bij de kaarten stevig moet zijn om er een volgend verdiep op te bouwen.
6.13 Kinderen kunnen een constructieactiviteit of een bereiding correct uitvoeren, ze kunnen een eenvoudig visueel voorgesteld plan zelfstandig uitvoeren.
6.15 Kinderen kijken kritisch naar een zelfgemaakt product of bereiding, ze kunnen voor zichzelf controleren of een zelfgemaakt product voldoet aan de zelf vooropgestelde eisen, verbeteringen aanbrengen aan een product na evaluatie.

2 opmerkingen:

  1. Knap dat je vanuit een blog een actie onderneemt! Je zegt:

    Het was voor mezelf ook een vaststelling dat ik weinig omga met techniek wat betreft kinderen, maar voor mezelf hier in huis wel wat kan.
    Dus een werkpunt:
    Hoe kan ik techniek aanbrengen met kinderen?

    Hier ben ik het niet mee eens. Ik ben er zeker van dat je onbewust wel rond techniek werkt met je kleuters! je staat bij de jongste kleuters...het dichtdoen van hun jas zal je hen beslist proberen aan te leren, dat is al techniek! Het dichtdoen van hun broeken zal je wellicht verduidelijken..ook techniek.
    Ik denk ook niet dat je techniek altijd echt moet aanbrengen...
    Ik vind het wel leuk dat je kinderen inschakelt en de tijd die je met hen doorbrengt omvormt tot leermomenten voor jezelf!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi An,
    Ik ben het ermee eens wat Leen zegt: we werken onbewust rond techniek in de kleutersklas. Maar omdat we het onbewust doen, denk ik dat we er niet genoeg bij stilstaan. Als je er bij stilstaat, ga je ook sneller alles verwoorden wat de kleuters doen, en ga je hen voor uitdagingen zetten en het hen zelf laten doen. Hetgeen ik in de meeste kleuterklassen zie: hup geen tijd, dus helpt de leerkracht de kleuter snel. De kleuter leert hierdoor niets van techniek natuurlijk.
    Ik vind het heel leuk om te lezen hoe jij met doodgewone dingen (zoals kaarten en bierkaarten)de kinderen wilt warm maken voor techniek. Het hoeven niets steeds die dure techniekdozen te zijn in de klas! Ik lees ook hoe jij ook doordenkt op alles: hoe kan ik gradatie inbrengen, kijken naar spelkwaliteit. Je doet dat goed, doe zo verder!

    BeantwoordenVerwijderen