Culturen rondom ons...

We hebben een Indisch jongetje in onze peuterklas. Het verraste me dat het haar van een jongen zo belangrijk is. Dit zou zelfs heilig zijn voor deze mensen.
Ik stel vast dat ik van deze cultuur helaas niets weet. Nog meer, ik heb bijna geen kennis over geen enkele cultuur.

Mijn leerwens:
Ik wil meer te weten komen over verschillende culturen.

Actie:
Ik ga info opzoeken in de bibliotheek. Een boek over cultuur en samenleving kan me helpen.

Leerresultaat:
Ik zocht eerst en vooral info over de Indische culturen, maar merkte al gauw in de bibliotheek dat er nog heel wat andere culturen zijn waarvan ik niks van afwist.. Dus naar aanleiding van het opzoeken van info, ging mijn leerpad plots veel breder worden.

Ik las o.a. volgende boeken:
Een vleugje India (Voedsel en Feesten) van Mike Hirst
Kinderen Wereldwijd in samenwerking met Unicef
Het boek: E.G.K.O.: Juf tussen culturen.

Het boek over India gaf me info over
• India zelf en wat men eet, voedsel en landbouw, een hindoebruiloft, de Ramadan, verjaardag, gebruiken rond rijst,...

Het friste echt wel mijn geheugen op, en ik merkte bij mezelf dat ik toch maar weinig van hun manier van leven wist. Ik merkte vanuit het boek dat zij heel wat moeite moeten doen om rijstkorrels uit te spreiden in de brandende zon van Tamil Nadu in Zuid-India. Rijst en brood zijn heel belangrijk in India. De zon heeft daar ook zijn doelen, en ook water is nodig om de rijst te kunnen laten groeien.

Opmerkelijk vond ik dan ook hoe een hindoebruiloft er uitzag. Dit is één van de belangrijkste gebeurtenissen in hun leven. Iedereen is dan ook welkom om mee te feesten. Het feest zelf is zo belangrijk. Men is er echt dagen mee bezig om dit zo goed mogelijk te laten verlopen. Zang, dans, eten, een feest dat wel drie dagen lang kan duren. Dit brengt me dan wel op de leerweg dat Hindoes vegetarisch zijn. Opnieuw iets wat ik geleerd heb. Geen vlees eten! Maar wat voorzien zij dan op hun feest? Grote keuze in pittige groentegerechten. Hun geloof toont aan dat koeien heilige dieren zijn en dat zij dus nooit rundvlees eten.

Zo kom ik weer op het haar van de Indische jongens. Ik vind er echter niet veel van in dit boek, toch werd ik me ervan bewust dat het haar van de jongens ook weer wat heiligs is en o.a. één van de manieren is om hun geloof te uiten.

De trouwplechtigheid zelf wordt ook zo geweldig verteld dat ik er echt wel respect voor heb, het is niet zomaar een witte jurk voor de bruid. Typische benamingen voor het kleed van de bruid: een felrode sari met gouddraad. Haar handen zijn versierd met hennaverf in patronen, ze zit onder een baldakijn tegenover de bruidegom en voor een heilig vuur. Een geestelijke legt een koord om de schouders van het bruidspaar om ze te verbinden. Dan lopen bruid en bruidegom nog 7 x rond het vuur om aan te geven dat ze de rest van hun leven samen zullen doorbrengen.

Naast de Indische culturen, dacht ik weer verder na. Dit is maar één cultuur. Hoe is het dan met de andere culturen gesteld...

Vervolgens las ik het boek over kinderen wereldwijd. Het boek beschrijft heel duidelijk waar je ook komt, dat kinderen met dezelfde dingen bezig zijn. Ze spelen graag met de bal, ze spelen graag verstoppertje, gaan graag naar school...

Wanneer ik de info over kinderen en landen lees, lees ik hier over 31 verschillende landen. Van Zuid-Amerika tot Zuidoost-Azië,...

Wat een verschillende culturen, en toch merk je heel wat gelijkenissen. Ik leer hier weer uit hoe verschillende culturen grootgebracht worden. Voor sommige met heel minieme spullen. Amaai zeg, kinderen die 's morgens al 300 oesters openen voor de school begint en nog eens 200 oesters na school..., zodat zij deze kunnen verkopen aan restaurantjes en dergelijke. Dit geld dient o.a. voor de studies van de kinderen.

Wat hebben wij het hier toch wel heel goed hé. Maar toch merk ik aan de beschrijvingen dat al die verschillende soorten kinderen toch gelukkig zijn, met wat zij hebben. Ze willen allemaal graag vooruit gaan in hun leven. Iets betekenen: studeren om bv. zelf een rijstkwekerij op te bouwen, om gewoon in het monniken leven te stappen om eenvoudig te leven! Sterk hoor, als je zulke beslissingen voor jezelf op jonge leeftijd kan nemen.

Verder brengt mij dit naar de mediatheek waar ik een boek vind van E.G.K.O.: Juf tussen culturen:
Het verrast me opnieuw hoe moeilijk het wel is om tussen verschillende culturen te leven. Wat weten wij daarvan? Hoe pakken we dit aan?
Ik stel voor mezelf vast dat het toch wel belangrijk is als juf om rekening te houden met verschillende items wanneer je verschillende culturen in je klas hebt.

Dingen die ik vanuit het boek ervaren heb is:
• Bezig zijn met kinderen: in een extra uur: op niveau van taal, onderzoek doen naar wat hun interesseert en daarop verder ingaan.
• Praten met hun ouders: hoe leven zij? Wat is voor hun belangrijk en van daaruit materiaal in de klas aanbrengen.
• Hoe kan ik omgaan met hun taal? Wat als ik als juf hun gewoon niet versta? Ik kan misschien best enkele uitspraken noteren die anderstaligen kunnen verstaan, zodat ik ze op momenten van nood, troost,... kan ter hulp staan.
• Rekening houden met hun geloof en feesten: Wat met Sinterklaas? Ramadan?
• Vreemde culturen integreren in mijn klas, samenhorigheidsgevoel, een thema invoeren waardoor wij Belgen ook kennismaken met andere culturen.

We staan er niet altijd bij stil wat het is om in een multiculturele samenleving te leven. Het vraagt zeker begrip voor de juf hebben om te ontdekken wat dergelijke culturen allemaal doen. Maar ook als juf begrip tonen aan de kinderen om hun wereldje te laten samenvloeien met dat van ons...

Ik raad het wel aan om eens na te gaan hoe belangrijk de multiculturele samenleving wel wordt!.

Leerplandoelen:
Ik hou rekening met de volgende doelen:
Mens en samenleving: 5.1, 5.2, 5.3, 5.4, 5.5

Vakantie: Tenerife: Hagedissen

Tenerife:
In de zomer ben ik naar Tenerife geweest. Het was er warm, zonnig, mooi, geweldig,
Ik merk tijdens de vele wandelingen nogal wat hagedissen op. De hagedissen kropen tussen allerlei voor hun beschermende dingen(stenen, spleten, planten,…), althans dat lijkt zo. Waarom? Heeft die bang? Ik denk het. Op sommige plaatsen krioelt het van de hagedissen. Ik zit op een bankje, en merk dat er tussen de spleten van de uit kasseien gebouwde muur heel wat hagedissen komen piepen. Maar wanneer mensen dichterbij komen, deze weer zo snel als ze kunnen weg zijn.

Mijn explorerende grondhouding:
Ik stel vast dat ik me afvraag hoe die hagedissen er uitzien. Kan je ze aanraken? Kan je ze bekijken? Wat doet een hagedis? Waarvan leeft die?

Leerwens:
- Ik wil meer over hagedissen te weten komen, daar het boeiende beestjes zijn.
- Ik wil weten waarom ze bang hebben.
- Ik wil meer te weten komen over de soorten hagedissen.
- Ik wil meer te weten komen over: wat ze eten, hoe ze overleven, welke soorten er zijn…

Actieplan:
- Ik zoek info op over deze beestjes via internet.
- Ik probeer enkele van mijn gefotografeerde hagedissen te koppelen aan de info van internet: soort hagedis,…
- Ik probeer na te gaan of kleuters hagedissen kennen en boeiend vinden.

Leerplandoelen:
Mens en natuur: 7.6, 7.7, 7.8

Mijn leerresultaat:
Wat is een hagedis?
*) Een hagedis is een REPTIEL. Reptiel betekent: kruipend dier.
*) Hagedissen leven ook in ons land (duinhagedis, muurhagedis).
*) Ze zijn erg schuw. Als ze schrikken vluchten ze snel weg.
*) Een hagedis lijkt op een slang (Zijn lijf is lang en smal). Hij heeft een lange spitse staart. Zijn kop is plat en spits. Hij heeft tanden en een lange tong. Zijn tong gebruikt hij voor verschillende dingen, om te voelen, om te proeven en om water van een steen of plant te likken. De ogen van de hagedis zitten aan de zijkant van zijn kop. Achter zijn ogen zitten de oren.

*) De hagedis kan goed zien en horen. De hagedis heeft geen zachte huid. Hij heeft schubben, die zijn lijf beschermen en er voor zorgen dat hij niet uitdroogt. Zijn schubben hebben een schutkleur. Dat wil zeggen, de kleur van de omgeving waar hij leeft. Zodat hij niet opvalt voor zijn vijanden.

*) Ze leven bijna over de hele wereld, maar vooral in warme landen. Ze kunnen niet tegen de kou.

*) We noemen de hagedissen koudbloedige dieren. Als een hagedis te koud wordt, dan gaat hij een poosje in de zon zitten. Als de hagedis het te warm krijgt, kruipt hij in de schaduw.

*) Hagedissen barsten uit hun vel. Dan krijgen ze een nieuwe schubbenhuid. Als een hagedis volwassen is, gebeurt dat elke maand wel een keer. We zeggen dan: de hagedis is aan het vervellen.

* Het soort eten van de hagedis hangt af van het jaargetijde en van het soort hagedis. Het bestaat vooral uit insecten en spinnen, maar ook slakken, rupsen, vogeleieren, kleine slangen en jonge muizen. Soms eten ze ook fruit, bijvoorbeeld bramen en druiven.

Voortplanting


De mannetjes hagedissen worden eerder wakker uit hun winterslaap dan de vrouwtjes hagedissen. Ze gaan dan op zoek naar een vrouwtje. In het voorjaar zoeken de mannetjes een eigen gebied en laten ook zien dat het gebied van hun is.

Het wijfje schuift, al trappelend, vooruit, en het mannetje pakt haar bij de staart. Dan komt de ‘paringsmars' (kan wel een uur duren). Het mannetje gaat niet rustig te werk vaak houdt het vrouwtje er verwondingen aan over. Als hij haar bevrucht heeft laat hij haar na een paar minuten los. Hagedissenvrouwtjes paren met meerdere mannetjes. Want dan worden er veel eitjes bevrucht.

Op die manier sterven hagedissen niet uit. In het voorjaar heeft het Vrouwtje voor het eerst gepaard. Na drie weken is het vrouwtje al een stuk dikker dat komt doordat er nu eitje groeit in haar buik. Nu gaat ze op zoek naar een warm en veilig plekje om daar haar eieren te legen. Meestal zoekt ze een plekje bij rotsen en een beetje zandt daar is het lekker warm. Dan legt ze 5 tot 20 eieren die eieren zijn ongeveer 1,5 cm en 1 cm breed. Het vrouwtje gaat dan weg en de zon broedt de eitjes dan uit. Hoe wel de eieren in de grond goed beschermen zijn komen er toch niet zo veel uit. Na 4 tot 12 weken zijn de eieren bijna twee keer zo groot als toen ze gelegd werden. Dat komt omdat het eitje rekbaar is.

Nog één of twee dagen en dan komen de jongen hagedissen uit hun ei. De hagedisjes breken het ei als of het een veertje is. Het open scheuren doen ze met een klein tandje dat heet het eitand. Later verdwijnt die tand weer. Soms blijft het hagedisje nog een dagje in zijn ei zitten. De energie voor de eerste uren haalt het hagedisje nog uit de dooier. Daarna kruipt hij pas echt uit het eitje. Hij is dan ongeveer 6 cm lang en weegt ongeveer een half gram. Meteen als ze uit het ei komen gaan ze op zoek naar kleine spinnen, slaken of insecten Het duurt één tot twee jaar voordat de hagedisjes volwassen zijn en dat ze jongen kunnen krijgen. In die tijd groeien ze snel en gaan er anders uit zien.

Kortom: ik heb heel wat info teruggevonden over de hagedissen. Het is een boeiend diertje. Ik begrijp nu waarom de hagedis zo schuw is. Ik heb heel wat meer ontdekt over de hagedis en heb info kunnen koppelen aan reacties van deze reptielen doordat ik zelf heb kunnen ontdekken daar in Tenerife. Elien en Miguel hoorden me vertellen over deze vakantie. Ze waren geboeid door de foto's van de hagedissen. Al de info heb ik opgezocht en doorverteld, waardoor ze alleen nog maar meer vragen stelden... Nog leuker voor hun zou zijn om eens een hagedis in het echt te ontmoeten.